Benincasa Of Waspompoen

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Wilt u een gezonde en bijzondere groente op uw tuinperceel planten? Besteed aandacht aan de pompoenfamilie, waarvan de vruchten zo verschillend zijn in grootte, kleur en zelfs vorm dat het niet altijd mogelijk is om aan te nemen dat ze verwant zijn. Een andere verrassing van deze familie is een plantaardig gewas genaamd benincasa of wasachtige kalebas. Het verrast met een lange houdbaarheid; onder normale omstandigheden kunnen vruchten tot een paar jaar meegaan

Voor tuiniers - liefhebbers van Rusland, is benincasa nog steeds exotisch en niet wijdverbreid. Deze plant komt uit de landen van de Latijns-Amerikaanse en Aziatische continenten en wordt ook goed gekweekt in Japan, Afrika, India. In verschillende landen heeft Benincasa een eigen naam, die kenmerkend is voor het uiterlijk van de cultuur. Soms ontstaat er verwarring, omdat beninkaza witte Indiase pompoen en winterpompoen, kussenpompoen, borstelige pompoen en zelfs Chinese kalebas wordt genoemd.

Helaas wordt beninkase op de Russische zaadmarkt vertegenwoordigd door één variëteit "Akulina" en wordt deze zelden in de schappen gevonden.

Beschrijving

Waspompoen is een tweehuizige klimmende eenjarige, scheuten kunnen een lengte bereiken van 4 m. Uiterlijk ziet de plant er decoratief uit

De stelen hebben randen, qua vorm en grootte lijken ze op een potlood, de zwepen zijn weggelaten. De bladeren van deze cultuur zijn veel kleiner dan die van de pompoenen die we gewend zijn, ze zijn hartvormig, gelobd, met een golvend plaatoppervlak en een gekartelde rand. Vanuit de bladoksels groeien antennes, waarmee de plant zich aan de drager vastklampt. Benincase bloemen zijn tweehuizig, groot in diameter tot 15 cm, bestaan uit 5 oranje bloemblaadjes en ruiken heerlijk.

De vruchten van de beschreven groentecultuur hebben verschillende vormen: rond, bolvormig en langwerpig. Het gewicht van beninkase bereikt in theorie maximaal 15 kg, maar in het Russische klimaat is dit meestal niet meer dan 5 kg. Ovale vruchten worden 30-60 cm lang, hebben een schors met een andere groene tint en worden tijdens het rijpen bedekt met een blauwgrijze wasachtige bloei. Dankzij een dergelijke wasbescherming hebben benincase-vruchten het record voor het bewaren van kwaliteit, terwijl de smaak niet verloren gaat. Het rijpe vruchtvlees van deze bizarre pompoen is romig wit, zoetig, sappig, niet vezelig en bevat een grote hoeveelheid pectines. Benincase-sap is vergelijkbaar met komkommersap. Jonge, onrijpe vruchten zijn een beetje flauw, smaken naar merg. Het voordeel van zo'n pompoen is geen uitgesproken kurken van de schors.

Teelt van beninkase

De rijpingstijd van beninkase pilaf bereikt 90 dagen. Planten in de zuidelijke regio's van Rusland is half mei direct in de grond mogelijk, voor de middelste rijstrook en naar het noorden is het raadzaam om waspompoen door zaailingen te planten. De beste tijd voor het zaaien van zaden voor zaailingen is 10-20 april, je kunt de zaden in eerste instantie ontkiemen op vochtig gaas. Zaailingen worden geplant in de volle grond na het einde van de vorst, ongeveer 20 - 25 mei. De afstand tussen de planten moet 50 - 70 cm zijn, met een sterke verdikking, de waspompoen draagt niet goed vrucht, de optimale temperatuur voor ontwikkeling is 25 graden. Het is ook mogelijk om beninkase te telen in onverwarmde foliekassen.

De resulterende mannelijke en vrouwelijke bloemen zijn groot, geel. Om de eierstok sneller te laten vormen, wordt aanbevolen om extra bestuiving uit te voeren door stuifmeel van mannelijke bloemen over te brengen naar de stamper van vrouwelijke bloemen met een zachte borstel. Het is raadzaam om de scheut aan het einde van de zomer te knijpen, zodat de vruchten de tijd hebben om te rijpen.

De landbouwtechniek van de waspompoen is eenvoudig. Houd er bij de verzorging rekening mee dat het een liaanachtige klimplant is, dus monteer direct de steun in de vorm van een latwerk. Terwijl de pompoen groeit, vormt u de stam door de zijscheuten te verwijderen. De cultuur is hygrofiel, irrigatie is vereist tijdens groei en bloei, bij voorkeur met warm water. Benincasa is echter droogtebestendig en kan in de toekomst, na de bloei, tijdelijk drogen, omdat het een krachtig wortelstelsel heeft.

Benincasa houdt van de zon, dus plant in open, lichte delen van uw tuin. Bereid de grond erop voor in de herfst, witte pompoen houdt van een voedingsbodem met een neutrale reactie. Peulvruchten, wortelgewassen, kool zijn geschikt als voorgangers. Bemest regelmatig, twee keer per maand. Wanneer ze dicht bij andere pompoenen worden geplant, vindt er geen kruisbestuiving plaats.

Opslag

Benincasse moet vóór het begin van koud weer worden verwijderd. Rijpe vruchten worden samen met de stengel gesneden. Groenten worden op kamertemperatuur bewaard. Jonge pompoenen worden niet bewaard, het is beter om direct te gebruiken of te schillen en in te vriezen.

Sollicitatie

U kunt onrijpe of rijpe vruchten gebruiken om benincase-gerechten te bereiden.

Jonge pompoenen kunnen worden gebruikt als component voor een frisse salade, hiervoor is het voldoende om het fijn te hakken. Pap, soepen, stoofschotels, bijgerechten - dit alles kan worden bereid uit benincasa. Benincase-sap is een ideale basis voor de productie van gekonfijt fruit.

De vruchten kunnen ook worden ingeblikt, gebeitst, gestoofd. En de gefrituurde oude stukjes benincasa zullen je doen denken aan een visdelicatesse. Jonge bladeren en bloemknoppen zijn ook eetbaar.

Behalve bij het koken, worden benincasevruchten gebruikt voor medicinale doeleinden. De pulp dient als diureticum, koortswerend middel en pijnstiller. De zaden hebben een rustgevend tonisch effect.

Vanwege de meest waardevolle samenstelling (vitamine C, koolhydraten, alkalische zouten) wordt het sap van deze plant gebruikt voor de behandeling van maagzweren, wormen, diabetes, allergieën en dermatologische ziekten.