Wintergroen Enkelzijdig

Inhoudsopgave:

Video: Wintergroen Enkelzijdig

Video: Wintergroen Enkelzijdig
Video: Zo overleven jouw KAMERPLANTEN de WINTER - Deel 1 2024, Mei
Wintergroen Enkelzijdig
Wintergroen Enkelzijdig
Anonim
Image
Image

Wintergroen enkelzijdig ook wel bekend onder de naam eenzijdige monoflower, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Orthilia secunda (L.). De plant is een van de planten van de familie genaamd Piridae, in het Latijn zal de naam van deze plant zijn: Pyrolaceae Dumort.

Beschrijving eenzijdig wintergroen

Het eenzijdige wintergroen is een overblijvend kruid met een hoogte van zo'n vijf tot vijfentwintig centimeter. De plant is begiftigd met een vrij lange en vertakte wortelstok, die luchtstengels en onvoorziene wortels geeft. De bladeren van deze plant zijn gekleurd in lichtgroene tinten, ze zijn scherp en hard en ook langwerpig-eivormig. In het bovenste deel zit de stengel van deze plant met vrij kleine geschubde bladeren van vier tot acht millimeter. De bloemen van het eenzijdige wintergroen staan in een dichte, meerbloemige, eenzijdige tros. De lobben van de kelk zijn breed driehoekig; ze zullen aan de randen fijn getand zijn. De lobben van de kelk zijn vier tot vijf keer korter dan de bloembladen zelf. De bloemkroon van deze plant kan ovaal of bijna klokvormig zijn; zo'n bloemkroon is geschilderd in groenachtig witte tinten. De lengte van deze bloemkroon zal vier tot vijf millimeter zijn en de breedte is drie tot vijf millimeter. De bloembladen zullen convergeren en langs de randen zijn ze fijn getand, de lengte van de doos is vijf tot zes millimeter en de breedte is drie tot vier millimeter.

Bloei van een scheef wintergroen valt in de periode van juni tot juli. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Wit-Rusland en Oekraïne, maar ook in de Kaukasus, in West- en Oost-Siberië. Daarnaast is eenzijdig wintergroen te vinden in het westen van het Europese Noordpoolgebied, evenals in het Europese deel van Rusland, met uitzondering van de Beneden-Don, Beneden-Wolga en Zwarte Zee-regio's. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan naald-, gemengde en soms loofbossen, evenals bergen tot een hoogte van 1300 meter boven zeeniveau.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van eenzijdig wintergroen

Het eenzijdige wintergroen is begiftigd met vrij waardevolle helende eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de stengels, bladeren en bloemen van deze plant te gebruiken. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle geneeskrachtige eigenschappen wordt verklaard door het gehalte aan vitamine C, monotropeïne, evenals fenolen en hun volgende derivaten: hydrochinon en arbutine in de plant. Daarnaast bevat de plant tannines, coumarines, methylarbutine, flavonoïden en chinonen: chymafiline en renifolin.

Infusies, afkooksels en tincturen van deze plant worden gebruikt als diureticum voor verschillende nierziekten en cystitis, evenals voor epilepsie. Wat betreft het uitwendige gebruik van deze plant, het is effectief voor een verscheidenheid aan gynaecologische aandoeningen. Als wondgenezend, hemostatisch, samentrekkend middel wordt aanbevolen om een afkooksel te gebruiken dat is bereid op basis van de bladeren van de eenzijdige wintergroen. Ook wordt een dergelijk middel gebruikt na de bevalling, met aambeien en bloedspuwing, evenals voor de behandeling van etterende wonden. De bladeren van deze plant kunnen gebruikt worden als surrogaat voor thee.

Voor cystitis, nefritis en epilepsie wordt aanbevolen om de volgende remedie te bereiden: om het te bereiden, moet je een eetlepel van het kruid van deze plant nemen voor een glas kokend water. Het resulterende mengsel moet twee uur worden toegediend en vervolgens wordt dit mengsel grondig gefilterd. Om een grotere effectiviteit te garanderen, wordt aanbevolen om deze remedie driemaal daags twee eetlepels in te nemen: deze inname moet strikt worden nageleefd.

Aanbevolen: