Hoe Herken Je Vogelkersziektes?

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Vogelkers bloeit niet alleen heel mooi - de vruchten van deze prachtige boom brengen grote voordelen voor het lichaam met zich mee. Dat is de reden waarom veel zomerbewoners graag ten minste één enkele vogelkers op hun percelen planten. Maar wanneer ze worden geconfronteerd met de manifestaties van verschillende ziekten, halen ze helaas hun schouders op en weten ze absoluut niet wat ze moeten doen. Het is tijd om kennis te maken met de informatie over welke kwalen de mooie gewone vogelkers wordt aangetast en hoe hun belangrijkste symptomen eruit zien

Rode bladvlek

Op de bladeren van de vogelkers verschijnen ronde en vrij grote vlekken met een felrode kleur. Ze zijn licht convex aan de onderkant van de bladeren en plat aan de bovenkant. Dichter bij de herfst worden alle vlekken geleidelijk donkerder en krijgen ze een karakteristieke bruinachtige kleur. Deze schadelijke aanval wordt vaak de oorzaak van het voortijdig vallen van bladeren en algemene onderdrukking van planten.

echte meeldauw

Geïnfecteerde bladeren van gewone vogelkers zijn bedekt met een witachtige bloei, die een uitgesproken spinnewebstructuur heeft. Helemaal aan het einde van de zomer verdwijnt deze plaque geleidelijk en wordt hij nauwelijks merkbaar, en begint de vorming van puntdonkere cleistotecia (met andere woorden, vruchtlichamen) erop. Trouwens, de destructieve schimmel-veroorzaker van deze onaangename ziekte blijft de hele winter bestaan in de vorm van cleistothecia.

Fruit- en bloemenpockets

Een ongelooflijk schadelijke en veel voorkomende aandoening. Het meest opvallende teken dat de vogelkers erdoor wordt getroffen, is de geleidelijke verkleuring van de vruchten in bruinachtige tinten. Bovendien worden geïnfecteerde vruchten dichter bij de toppen puntig, merkbaar langwerpig en soms zelfs gebogen. En de zaden worden er nooit in gevormd.

Buiten zijn zieke vruchten bedekt met een wasachtige laag bestaande uit schadelijke sporen van de ziekteverwekker. Bloemen die door dit ongeluk worden getroffen, sterven bijna altijd en hebben geen tijd om vrucht te zetten. De ontwikkeling van deze infectie wordt voor een groot deel bevorderd door nat weer in de lente en de zomer.

Cytosporose

Het belangrijkste doelwit voor cytosporose zijn de takken en stammen van vogelkers - de noodlottige aandoening veroorzaakt hun snelle uitdroging. Kleine bultjes (pycnidia) zijn duidelijk zichtbaar op de door infectie aangetaste delen van de schors. Bij nat weer beginnen zich clusters van conidia te onderscheiden van deze knobbeltjes in de vorm van vrij lange roodachtige filamenten. Met hun hulp verspreidt de pathogene schimmel zich naar naburige bomen en het behoud ervan vindt in de regel plaats in de schors van geïnfecteerde planten.

Coniothyreoïdie

Zo'n interessante naam verbergt een van de soorten spotten. Trouwens, het wordt voornamelijk gekenmerkt door focale distributie en bedekt voornamelijk de schors van takken en fruit met bladeren. Op de aangetaste organen van de gewone vogelkers kan men het verschijnen van talrijke bruinachtige of gele necrose waarnemen, omringd door een roodbruine rand. Ze hebben allemaal een onregelmatig afgeronde vorm en kunnen versmelten of enkelvoudig zijn. En in het centrum van deze necrose vind je kleine paddenstoelenpycnidia. De microscopisch kleine pycnosporen die ze bevatten, dragen bij aan de massale verspreiding van infecties bij nat weer.

Roest

Ten eerste vormen zich miniatuur bruinrode poederachtige urediniopustules op de bladeren van de vogelkers, en met het begin van de herfst zijn ze overvloedig bedekt met bruin-karmozijnrode of paarse teliopustules, die eruitzien als zeer onaangename korsten en zich onderscheiden door hoekigheid, onregelmatige vorm en karakteristieke glanzende schijnen. Als je niet tijdig vecht tegen deze plaag, zullen de meeste bladeren afscheid moeten nemen.