Gele Framboos

Inhoudsopgave:

Video: Gele Framboos

Video: Gele Framboos
Video: Hoe verdubbel je jouw frambozen oogst. 2024, Mei
Gele Framboos
Gele Framboos
Anonim
Gele framboos
Gele framboos

Een van de meest ongewone en interessante bessengewassen in Russische tuinen is gele framboos. In feite is het niet zo gebruikelijk, maar ervaren tuinders houden ervan om het te laten groeien. Naast de heerlijke smaak van de vrucht van de struik, kan het ook een origineel decoratief element worden in het landschap van de site

Eigenschappen en voordelen van gele frambozen

In tegenstelling tot rode bessen is de smaak van gele frambozen wat zoeter en rijker. Ook bevatten dergelijke vruchten op zichzelf een minimum aan kleurstoffen. Zelfs mensen met een allergie, baby's en zwangere vrouwen mogen gele frambozen eten. Er wordt aangenomen dat de vruchten van deze plant helpen om het immuunsysteem te versterken, het bloed te zuiveren en nieuwe cellen te genezen.

Ook worden gele frambozen vaak gebruikt om verkoudheid of stembanden te behandelen. Het elimineert effectief darmaandoeningen en verwijdert gifstoffen uit het lichaam. Verse gele frambozen hebben een ongewone zoete smaak. Niettemin onderwerpen tuinders de vruchten van deze plant vaak aan een warmtebehandeling, waarbij ze compote, marshmallow, jam en ander lekkers van maken.

Kenmerken

Een groot aantal variëteiten van gele frambozen zijn vertegenwoordigers van de remontante groep. Moderne rassen hebben hoge opbrengsten. Van één struik kan de zomerbewoner tot negen kilogram fruit verzamelen. De bessen van de gele framboos zijn groot genoeg. Daarnaast is het gewas zeer goed bestand tegen ziekten en plagen. Gele framboos is een winterharde bessenstruik. Tijdens het transport kunnen gele frambozen echter hun vorm niet behouden. Hoewel sommige moderne variëteiten van deze plant voor een lange tijd kunnen worden bewaard.

Hoe gele frambozen in uw tuin te kweken?

De methode om gele frambozen te kweken verschilt praktisch niet van het planten en verzorgen van de rode variëteiten van deze bes. Eerst moet u de optimale plantplaats in de tuin kiezen. De plant moet worden geplant in gebieden waar veel zonlicht is, er geen stilstaand water in de grond is en er een beschermende beschutting is tegen de harde windstoten van koude wind.

Het is handiger om bessenstruiken in rijen in de richting van noord naar zuid of van noordoost naar zuidwestelijk deel van het grondgebied te plaatsen. Het is hier dat de helderste plekken aanwezig zijn, wat vooral belangrijk is voor die regio's met een korte zomer.

Indien mogelijk, moet het planten van zaailingen op een vlak gedeelte van de tuin of op een kleine helling (tot acht graden) worden geplaatst. In geen geval mag u gele frambozen planten in die gebieden waar vroeger nachtschadegewassen ontwikkelden. Anders lopen de bessenstruiken gevaar voor verticillaire verwelking. Ook moet het land na de frambozenboom vijf jaar rusten.

Wat betreft het type en de samenstelling van de grond, is het beter om gele frambozenstruiken op lichte leem of zandleem te planten. Een gewas telen op zandgrond is ook acceptabel, maar hier zal de zomerbewoner meer moeite moeten doen om een goede oogst te krijgen. Plant frambozen niet op zure en zware grond.

Gele frambozen moeten in de herfst in de tuin worden geplant. De optimale tijd is eind september en half oktober. In het zuiden is het planten van planten in het vroege voorjaar toegestaan. Het is wenselijk om frambozen met gele vruchten te planten met behulp van een greppelmethode. De rijafstand moet hier maximaal honderdzestig centimeter zijn. De breedte van de greppel is een halve meter. Bij het planten hoeven zaailingen niet diep naar binnen te worden begraven.

Hoe zorg je voor gele frambozen?

Gele frambozen kunnen een uitstekende oogst opleveren met grote vruchten. Maar hiervoor zal de tuinman tijdens het groeiproces alle zorgprocedures moeten uitvoeren en uitvoeren. De belangrijkste manipulatie hier is de introductie van meststoffen. In het geval dat frambozen werden geplant met behulp van de greppelmethode, is voeding gedurende meerdere jaren niet nodig.

In andere situaties moet de bodem worden verrijkt met sporenelementen zoals fosfor, stikstof, mangaan, ijzer, boor en kalium. Stikstof is vooral belangrijk in de eerste drie jaar van de ontwikkeling van de struik. Daarom worden in februari of maart meststoffen met deze stof onder de plant aangebracht.

Aanbevolen: