Chrysant Arctic

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Arctische chrysant (lat. Chrysanthemum arcticum) - een vertegenwoordiger van het geslacht Chrysanthemum van de Asteraceae-familie, of Astrovye. In de natuur groeit de soort vooral in Europese landen, maar ook in de Verenigde Staten, en komt ze vaak voor in Azië. Verwijst naar ondermaatse soorten. Het wordt nog steeds actief gebruikt in siertuinieren. Uiterlijk lijkt het op een tuinkamille.

Kenmerken van cultuur

Arctische chrysanthemum wordt vertegenwoordigd door meerjarige kruidachtige planten met een hoogte van niet meer dan 30 cm Tijdens het groeiproces vormen de planten losse, maar zeer aantrekkelijke tapijten, volledig bedekt met manden.

De stengels van de beschouwde soort zijn van het kruipende type, ze zijn op hun beurt bekroond met diep ingesneden groen blad. Het blad aan de onderkant van de scheuten is gesteeld. Bloeiwijzen - manden, buisvormige bloemen - geel, ligulate (marginaal) - wit.

De bloei van de cultuur wordt waargenomen in de late zomer - halverwege de herfst, die afhankelijk is van klimatologische omstandigheden en zorg. Tegenwoordig wordt het gebruikt om rotstuinen, rustieke tuinen en alpenglijbanen te versieren.

Deelname aan selectie

Arctische chrysant wordt zelden in de veredeling betrokken, maar dankzij de kruising met Weirich's chrysanthemum (Latijnse chrysanthemum weyrichii), werd een nogal interessante en zeer decoratieve groep chrysanten - Siberische chrysanthemum - verkregen.

Tegenwoordig is deze groep erg populair bij tuinders die in gebieden met een koud klimaat wonen, omdat hij zelfs in Siberië gemakkelijk overwintert. Bovendien verdragen bloeiende vormen vorst tot -8C probleemloos.

Opgemerkt moet worden de arctische chrysanthemum-variëteit, ook wel Roseum genoemd. Het wordt gekenmerkt door bloeiwijzen, waarvan de ligulate bloemen roze van kleur zijn. Net als de hoofdsoort is de betreffende variëteit pretentieloos en vorstbestendig.

Het is ook resistent tegen ziekten en plagen, hoewel het in ongunstige jaren wordt aangevallen door een veldwants, bruine chrysantenluis, een kwijlende gevangene en een spint. Onder de ziekten zijn mogelijk: grijze rot, echte meeldauw, bladseptoria, roest, verticillose, enz.

Groeiende functies

Zoals eerder vermeld, is arctische chrysanthemum geen grillige plant. Het accepteert kleigronden en rotsachtige gebieden, echter met een goede drainage en goede doorlatendheid. De soort in kwestie tolereert geen gemeenschap met drassige, zoute en zware grond, in dergelijke gebieden voelt hij zich gebrekkig, wat in de regel tot de dood leidt.

De standplaats is bij voorkeur zonnig met diffuus licht; in sterk beschaduwde gebieden staan de planten onvolgroeid en bloeien ze slecht, soms helemaal niet. Sterke wind zal het gewas niet hinderen, omdat het niet kan bogen op hoge stengels, maar de impact van koude wind zal de gezondheid van planten negatief beïnvloeden.

De arctische chrysanthemum kan zowel door zaad- als vegetatieve methoden worden vermeerderd. De tweede omvat het enten en verdelen van wortelstokken. De vermelde procedures worden in het vroege voorjaar uitgevoerd. Bij het enten worden stekken gesneden uit de apicale scheuten geplant in een mengsel van zand en turf, waar ze vrij snel wortelen, waarna ze worden getransplanteerd naar een vaste plaats.

Bij het planten van zaailingen en geroote stekken wordt een afstand van 25 cm tussen de planten in acht genomen. Het wordt niet aanbevolen om planten te dicht bij elkaar te planten, er is een grote kans op ziekte en langzame ontwikkeling. Er zijn geen andere vereisten, behalve misschien tijdig water geven, wieden in de beginfase van de groei en twee keer per seizoen voeren (voor en tijdens de bloei).