2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Zuring (lat. Rumex) - een eenjarige of meerjarige plant van de boekweitfamilie. Momenteel zijn er ongeveer 120 soorten bekend. Onder natuurlijke omstandigheden groeit zuring in Eurazië, Afrika, Zuid- en Noord-Amerika. Zuring wordt veel gebruikt in de keuken en in de traditionele geneeskunde.
Kenmerken van cultuur
Zuring is een kruid dat in het eerste levensjaar een bladrozet vormt en in het tweede jaar een bloemstengel en zaden. Het wortelstelsel is cruciaal. Rozetbladeren zijn geheel, zacht, ovaal-langwerpig, speerpuntig aan de basis, tot 20 cm lang, gelegen op lange bladstelen. Stambladeren zijn zittend, klein.
De stengel is rechtopstaand, geribbeld, bereikt een hoogte van 50-100 cm, eindigt met een smalle bladloze pluimvormige bloeiwijze. De bloemen zijn klein, groen of roodachtig geel. De vrucht is een driehoekige noot met glans. Zaden zijn groot, groenbruin van kleur, ontkiemen 2-3 jaar. Bloei vindt plaats in april-mei.
Groeiomstandigheden
Zuring is een koudebestendige cultuur, het verdraagt gemakkelijk vorst. Zaden ontkiemen bij een temperatuur van 3C, zaailingen verschijnen binnen 1-2 weken na het zaaien. Zuring is fotofiel, maar ontwikkelt zich goed in halfschaduwrijke gebieden. Negatief bij langdurige droogte, onder dergelijke groeiomstandigheden, ontwikkelt het een kleine bladrozet en bloeit het vervroegd, wat de kwaliteit van het gras negatief beïnvloedt.
Ik kweek zuring niet langer dan 3-5 jaar op dezelfde plaats, in de daaropvolgende jaren neemt de opbrengst sterk af. De plant geeft de voorkeur aan vruchtbare, losse, gedraineerde, leemachtige of zanderige leemachtige, niet verstopte, matig vochtige grond zonder stilstaand water, met een neutrale of licht zure pH-reactie. Zuring heeft een negatieve houding ten opzichte van voorbekalking. De beste voorgangers zijn radijs, sla, uien en andere groentegewassen.
Grondbewerking en zaaien
Het perceel voor het kweken van zuring wordt in de herfst voorbereid, de grond wordt opgegraven op een volle schop, rotte mest of compost, superfosfaat en kaliumchloride worden toegevoegd. In het voorjaar worden de ruggen losgemaakt met een hark, gevoed met stikstofmeststoffen en worden onkruid verwijderd.
Het zaaien gebeurt in drie perioden: in het vroege voorjaar, in de zomer (juni-juli) en in de herfst onder dekking (oktober-november). Zuring wordt op een gewone manier gezaaid in de richting van de ruggen. De afstand tussen de rijen moet minimaal 25 cm zijn De zaaidiepte is 1-2 cm Direct na het zaaien wordt de grond met de hand uitgerold en met de achterkant van de hark verdicht.
Zorg
Regelmatig losmaken, wieden, water geven, voeren en plagen en ziekten bestrijden zijn de belangrijkste taken van de zuringzorg. Water geven wordt matig uitgevoerd, de cultuur heeft een negatieve houding ten opzichte van wateroverlast. Voor de winter worden planten gemout met turf of zaagsel, vooral in regio's met koude en sneeuwloze winters.
Zuring wordt vaak aangevallen door kevers en larven van de zuringkever, larven van de zuringbladwesp en bladluizen. Vaak worden planten aangetast door echte meeldauw. Om plagen en ziekten te bestrijden, wordt het aanbevolen om infusies van alsem, knoflook en andere kruiden te gebruiken, spuiten met chemicaliën is pas toegestaan na de laatste oogst.
Minerale en organische meststoffen worden in het vroege voorjaar of het late najaar aangebracht. Bij droog weer is het raadzaam om de planten te voeden met vloeibare meststoffen, bij regenachtig weer - korrelig.
oogsten
Zuring wordt geoogst met het uiterlijk van 4-5 gezonde en grote bladeren aan de planten, kenmerkend voor de gekweekte variëteit. Voor het oogsten worden de ruggen met beplanting gewied en na het doorsnijden van de gangpaden voorzichtig losgemaakt. Het snijden wordt uitgevoerd met een mes op een hoogte van 3-4 cm van het aardoppervlak. In de regel begint de oogst in het tweede decennium van mei en gaat door tot eind juli. Gedurende deze tijd is het mogelijk om 3-4 partijen te verzamelen.
Aanbevolen:
Morison's Zuring
Morison's zuring behoort tot de plantenfamilie die schermbloemig wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Peucedanum morisonii L. Wat betreft de naam van de familie van de Morison-bergbeklimmer, in het Latijn zal het zijn:
Elzasser Zuring
Elzasser zuring is een plant die behoort tot de familie genaamd umbelliferae. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Peucedanum elsatica L. Wat betreft de naam van de familie van de Elzasser bergbeklimmer, in het Latijn zal het zo zijn:
Hoe Zuring Te Drogen Voor De Winter?
Zuring is een echte opslagplaats van allerlei nuttige stoffen en vitamines, en daarom streven veel zomerbewoners ernaar om er niet alleen in het seizoen maximaal van te profiteren, maar ook om het voor te bereiden op de winter. Maar in de herfst, winter en lente heeft het menselijk lichaam vooral vitamines nodig! Sommige gastvrouwen bevriezen zuring voor de winter, terwijl anderen het drogen. En als er meestal geen vragen zijn over invriezen, dan weet niet iedereen hoe zuring moet worden gedroogd
Ziektes Van Zuring En De Bestrijding Ervan
Zuring wordt, net als de meeste andere gewassen, vaak aangetast door een groot aantal allerlei ziekten. Om dit wildgroeiende gras, bekend uit de prehistorie, te beschermen tegen verschillende tegenslagen, is het belangrijk om precies te weten hoe ze zich manifesteren - alleen in dit geval kan de strijd tegen kwalen positieve resultaten opleveren. Dus, waar is deze zure groene knappe man ziek van?
Spring Blanks Van Zuring
Hoe fijn is het om op een mooie lentedag naar het zomerhuisje te gaan en uit de tuin alles te plukken wat je nodig hebt voor groenekoolsoep of borsjt. En wat te doen in de winter, als je zo graag verse vitamines wilt. Het is noodzakelijk om hier van tevoren over na te denken en zuring en vele andere kruiden voor toekomstig gebruik voor te bereiden
